Chciałbym się z Wami podzielić swoją historią i ewentualnie poprosić o rady.
Około półtora roku temu poznałem pewną dziewczynę. Śpiewała w chórku w kościele. Od razu się zakolegowaliśmy, telefon, Gadu-Gadu itp.
W grudniu po raz pierwszy odważyłem się na pewien krok. Zaprosiłem Ją do siebie na Sylwestra. Wstępnie się zgodziła. Niestety jednak stwierdziła, że zbyt krótko się znamy i będzie czuła się dziwnie. Uszanowałem to.
Znajomość wciąż trwała, coraz lepiej Ją poznawałem, było dobrze.
W nocy z 9 na 10 lipca miałem sen. Śniło mi się, że jesteśmy w parku, siedzimy na ławce i się całujemy. Wtedy do mnie dotarło, że jednak czuję coś więcej. Postanowiłem wreszcie się przełamać i coś z tym fantem zrobić.
Zaprosiłem Ją do parku, na "przyjacielskie spotkanie". Zgodziła się. Było to 15 lipca. Gadaliśmy bite 3 godziny, aż straciliśmy poczucie czasu. Odprowadziłem Ją do domu, ogólnie było świetnie. Ponadto dzięki Niej wyleczyłem swoją fobię na pszczoły, osy i szerszenie. Otóż kiedy siedzieliśmy i rozmawialiśmy, po mojej drugiej stronie usiadła osa. Ja, nie chcąc zrobić z siebie idioty, zacisnąłem zęby i siedziałem w bezruchu i udawałem, że nic się nie dzieje. W końcu się przyzwyczaiłem do obecności owadziej koleżanki, uspokoiłem się, aż w końcu sama odleciała.
Na następny raz Ona zaprosiła mnie do siebie. Było to 28 lipca. Już powoli zacząłem sobie planować, żeby może powiedzieć, co we mnie siedzi itp. Ale niestety, nie odważyłem się. Ale mimo to było równie wspaniale. Długo rozmawialiśmy, trwało to z 5 godzin.
Następnie ja zaprosiłem Ją do siebie. To było 18 sierpnia. Było podobnie, ale z jedną, zasadniczą różnicą. Kiedy Ją odprowadzałem pod Jej dom, coraz silniej nachodziły mnie myśli, żeby powiedzieć wreszcie, co czuję. Po prostu nie mogłem tego dłużej kryć. Nie mogłem się zbytnio skupić na rozmowie, za co też przepraszałem Ją. Błagałem Ją, żeby nie miała mi za złe tego, co powiem itp. W końcu zrobiłem to, ale w niekonwencjonalny sposób (Ona już się tego domyślała, ale kazała mi powiedzieć). Było to tak:
---
Krzew
Okno
Cyrk
Hamulec
Auto
Motyl
---
Cyrk
Igły (razem)
Ę (razem)
---
Chwila ciszy. Powiedziała, że jakoś się to jeszcze rozegra. Dała mi buziaka w policzek. Poszedłem do domu pełen dobrych przeczuć.
Następnie Ona zaprosiła mnie do siebie ponownie - 25 sierpnia. Również było wspaniale. Oglądaliśmy razem seriale, nabijaliśmy się z jednej telenoweli.
Ale koniec był tragiczny. Kiedy już wychodziłem, przełknąłem ślinę i zapytałem wprost - czy jest szansa, żebyśmy byli kimś więcej niż przyjaciółmi?
Odpowiedziała, że raczej nie, w tym wieku (15 lat) nie myśli o takich rzeczach, musi się zająć nauką. Na koniec dałem Jej buziaka w policzek.
Za rok Ona idzie do mojego liceum (prawdopodobnie).
Jak myślicie, spróbować wtedy jeszcze raz? Czy według Was jest jakakolwiek szansa, że będziemy razem? Czy szkoła jest aż taką przeszkodą?
Czekam na odpowiedzi. Mam nadzieję, że będzie Wam się chciało czytać
.
