Forum Młodzieżowe, wygadani z klasą

A ja wybieram się do Rzeszowa. Z kilku względów. Jest tam dobrze rozwijający się przemysł lotniczy. Politechnika na której będę studiował cieszy się niesłabnącą popularnością. Co ważne są tam stosunkowo niskie koszta życia. Bo zobaczcie sobie na tą stronę http://zajawki.pl/rent/places/standard
Mieszkań jest tam do wyboru do koloru.

Hmm... nie wiem czy w Rzeszowie są takie niskie koszty utrzymania, wiem coś o tym, moja sąsiadka ma na tamtejszej uczelni córkę i miesięcznie to Ją kosztuje i to nie mało..

Równając do Warszawy to chyba wszędzie jest taniej

Teraz rozmawiałam z dziewczyną, która, żeby pracować i studiować wybiera się na KnO.

Studia w takiej formie są dobre jak ktoś często zmienia miejsce zamieszkania. Zastanawiam się właśnie nad taka formą kształcenia, ale nie wiem na jakich uczelniach kierunki w tej formie są na w miarę dobrym poziomie? Trochę się obawiam o poziom takich studiów, chociaż wiadomo, że wiele zależy od samozaparcia i dyscypliny.

Jeśli chcesz znaleźć po swoich studiach pracę to niestety musisz decydować się na trudne kierunki, a nie takie kierunki jak europeistyka czy socjologia.

zodyna- z tą definicją trudnego kierunku, to nie wiem, czy to jest takie łatwe. Mam dwóch kolegów, którzy zaczynali pedagogikę i jej nie kończyli (też znam takich co jednak ukończyli) ale są takie specjalności na tym kierunku, że chociaż trochę trzeba lubić ludzi, żeby z nimi pracować. Tak samo jest na pracy socjalnej.

Pedagogika wcale nie jest taka łatwa, w szczególności jak się wybierze jakąś bardzo konkretną specjalizację. Moja siostra kończyła WSP im J. Korczaka w wawie i nawet sporo się uczyła, ale teraz ma fajną prace w prywatnym przedszkolu, także opłacało się

To widocznie Twoja siostra miała szczęście.

Obrałem kierunek Bydgoszcz. Idę na WSB. Szukam teraz mieszkania do wynajęcia Bydgoszcz. Ktoś może mi polecić dobrą dzielnicę?

Najlepiej wybierać ten kierunek studiów, gdzie wiemy, że będzie sprawiał nam dużo satysfakcji i zadowolenia. Trudno się opierać na stwierdzeniu...bo jest łatwe,czy trudne... trzeba patrzeć przyszłościowo,jak równiesz i to,czy będziemy mieli pracę. BO dzisiaj jak z tym,każdy wie. Jestem u rodziny w Austrii i w pewnym miejscu sprząta bardzo fajna kobieta,okazało się,że jest z Polski,a w dodatku posiada wyższe wykształcenie,ma tytuł mgr,ale nie pytałam z jakiej dziedziny i zarobi grosze,ale do Polski nie wróci,bo i za bardzo nie ma za co i też nie ma w kraju żadnych perspektyw,przed którymi właśnie uciekła do tego niby lepszego świata. Jedno jest pewne,im więcej zna się obcych języków,tym jest większa możliwość w znalezieniu potem pracy.

Najlepiej zobaczyć jaki zawód jest najbardziej pożądany na rynku pracy i wtedy wybrać studia

Moim zdaniem trochę nie sprawdza się patrzenie na to jaki zawód jest aktualnie potrzebny, bo jednak studia trwają 5 lat i może się dużo zmienić. Najlepiej iść na to, co człowiekowi będzie sprawiało przyjemność. Ludzie często krytykują np. pedagogikę, ale przecież po niej ma się wiele możliwości.

zodyna pisze:Jeśli chcesz znaleźć po swoich studiach pracę to niestety musisz decydować się na trudne kierunki, a nie takie kierunki jak europeistyka czy socjologia.

Po żadnym kierunku nie znajdzie się pracy, jak nie ma się chęci i samozaparcia. Nawet po prawie..
Ja uważam, że jeśli kogoś interesuje socjologia albo europeistyka to niech sobie to studiuje. i tak mało kto pracuje we własnej specjalizacji.. Szczególnie po studiach humanistycznych.
Ja osobiście nie uważam, że ktoś powinien studiować medycynę jesli nie ma do tego predyspozycji dlatego, że ten kierunek jest bardziej prestiżowy niż pedagogika - pomimo, że kocha dzieci i chciałby z nimi pracować. Po co się męczyć, skończyć studia i na dodatek nienawidzić swojej pracy?

Kołomyja pisze:

zodyna pisze:Jeśli chcesz znaleźć po swoich studiach pracę to niestety musisz decydować się na trudne kierunki, a nie takie kierunki jak europeistyka czy socjologia.

Po żadnym kierunku nie znajdzie się pracy, jak nie ma się chęci i samozaparcia. Nawet po prawie..
Ja uważam, że jeśli kogoś interesuje socjologia albo europeistyka to niech sobie to studiuje. i tak mało kto pracuje we własnej specjalizacji.. Szczególnie po studiach humanistycznych.
Ja osobiście nie uważam, że ktoś powinien studiować medycynę jesli nie ma do tego predyspozycji dlatego, że ten kierunek jest bardziej prestiżowy niż pedagogika - pomimo, że kocha dzieci i chciałby z nimi pracować. Po co się męczyć, skończyć studia i na dodatek nienawidzić swojej pracy?

Podpisuje się pod tym co napisałaś!
Ja chciałam zostać menadżerką, więc poszłam na zarządzanie. Wiadomo, że studia pełnej wiedzy nie dadzą (takie realia), ale przecież wiele można się nauczyć na własną rękę. Teraz jestem na 3 roku studiów, a już myślę o tym, czy nie pójść na studia podyplomowe już z jakąś konkretniejszą specjalizacją. Nie ma co czekać na cud i czekać, aż praca sama nas znajdzie. Ktoś może powiedzieć, że wykształcenie to nie wszystko, ale i bez niego niewiele się zdziała. Uważam, że warto wyznaczać sobie cele, szczególnie jeśli chodzi o naukę. To w końcu inwestycja w nas samych. Zastanawiałam się nawet nad kursami, jakimiś szkoleniami, ale to dopiero po studiach. Póki co chcę się na nich skupić.

Moim zdaniem studia mają pomóc i pokierować, ale tez należy starać się rozwijać na własną rękę, szukać praktyk staży etc. Jak ktoś jest przez cały czas bierny i na pewno nie znajdzie pracy, trzeba być aktywnym.