Nerwy.

[Lejdi0710]

Krzyczę i rzucam czym popadnie. W tej kwestii na pewno zachowuje się jak rozwydrzone dziecko. Nie ma u mnie czegoś takiego, żeby w spokoju przeczekać aż nerwy miną, a bardzo chciałabym się w końcu nauczyć nad nimi panować. Mam nadzieje, że z wiekiem mi to przejdzie chociaż póki co to od 17 lat nic się nie zmieniło. A jeśli chodzi o innych ludzi... to raczej odchodzę na bok i staram się nie zwracać na to uwagi.

[Destroy]

Krzyczę. Przeklinam, biję, niszczę. Kupiłam sobie nawet worek treningowy, i jak coś mnie zdenerwuje, wyżywam się na nim (choć to nie ma racji bytu w szkole, gdzie w takich sytuacjach gram "ostro" na wf'ie). Mogę czasem nieumyślnie zrobić komuś krzywdę, ale próbuje się powstrzymywać.

[yel.]

Krzyczę jak opętana, czasami rzucam czym popadnie. Chociaż naprawdę muszę być skrajnie zdenerwowana, żeby tak się zachowywać. Zazwyczaj staję się strasznie złośliwa i wytykam wszystkim każde najmniejsze potknięcie.
Jak reaguję na złości innych? Na początku w ogóle. Ignoruję daną osobę, zachowuję się normalnie i czekam aż się uspokoi. Jeżeli jednak przegina to sama zaczynam się wkurzać i cała sytuacja kończy się wielką kłótnią i krzykami.

[Anubis]

Krzyczę i rzucam czym popadnie.

Krzyczę. Przeklinam, biję, niszczę.

Krzyczę jak opętana, czasami rzucam czym popadnie.

Widzę, że lepiej się nie pojawiać obok Was... ^^

Osobiście, jeżeli już się wkurzę (co prawda ciężko to osiągnąć, ale jak już, to porządnie), na pewno klnę, i mam podniesiony głos. Nikim/niczym nie rzucam... ^^ A żeby się rozładować, albo chwytam MP3 i słuchawki, albo biorę do ręki elektryka. Jak reaguję na innych? Czasami od razu wchodzę w kłótnie. Czasami olewam. Jeśli to facet, i ma ambicje na wpieprz dla innego, to go trzymam, i nie pozwalam przejść do czynu. Ot, takie tam.

[Destroy]

Widzę, że lepiej się nie pojawiać obok Was...

tylko, jak wkurzysz. A mnie nie jest łatwo zdenerwować

choć... jak już to Ci się uda... nieważne xD

[Anubis]

choć... jak już to Ci się uda...

Okej, będę grzeczny... ^^

[Destroy]

Okej, będę grzeczny...

i tego się trzymaj ^^

[Anubis]

i tego się trzymaj ^^

No postaram się... Może... ^^

[Empatia]

Radzę powstrzymać się od OT.

[Bliss]

Przeklinam pod nosem, podnoszę głos i rzucam chamskimi docinkami, sama do siebie.
Trzaskam drzwiami, mam ochotę rozwalić wszystko co stanie mi na drodze.
Ale najczęściej chowam, skrywam się w sobie i próbuję niczego nie słyszeć.

[Tienne_ami]

Przeklinam. A jak już mam dość, to płaczę. I wpierniczam Perseny
Łatwo mnie wyprowadzić z równowagi...

I jak reagujecie, gdy znajdujecie się przy kimś komu puściły nerwy? Uspokajacie go czy wolicie znaleźć się daleko od niego?

Zależy komu puszczają nerwy

[Icannotfly.]

Często rzucam czymś o podłogę (niekoniecznie czymś wartościowym, albo czymś co się rozwali), po prostu muszę sobie czymś rzucić, albo powalić pięścią w stół. Gorzej jest, gdy ktoś akurat mi się nawinie pod nos. Wtedy mu się obrywa i potrafię być strasznie niemiła i uszczypliwa. Wyładowuję swoją złość czepiając się o wszystko, w najgorszym wypadku krzycząc.

[tulipan.]

Nie krzyczę, nie biję, nie płaczę.
Siadam, olewam wszystko i patrzę w ścianę, przypominając sobie agresywne piosenki starego rocka.

[Rita]

Cóż, powiem tak: jak mnie zdenerwuje ktoś z rodziny, to potrafię być na prawdę niegrzeczna.
Tak poza tym, to jak jest to smutek, to zamykam się i płaczę.
Wśród ludzi po prostu milczę.

[Ruth]

Co robię? Idę do lasu, albo zapalam papierosa jak mam. Kiedyś reagowałam zachowaniami autodestrukcyjnymi, ale teraz gdy znowu mnie to nachodzi staram się wmawiać sobie, że inni mają problem ze sobą, nie ja. Zazwyczaj nerwy wyciszają się po kilkunastu minutach.